Terug in de tijd

Stanton mag dan geen supermarkt hebben, laat staan andere winkels of voorzieningen, maar des te meer charme heeft het. Als je de geparkeerde auto's wegdenkt is het alsof je tweehonderd jaar terug bent in de tijd. Het schijnt één van de meest authentieke dorpjes in de regio te zijn en dat willen we graag geloven.

Alle huizen zijn gebouwd van de honinggele kalksteen die typisch is voor de Cotswolds. Veel glas in lood, waarvan het raamwerk meestal in petrol groen geschilderd is. Schijnbaar ook traditioneel, of in de aanbieding geweest bij de Gamma? Chris voelde zich in ieder geval helemaal thuis in de B&B van afgelopen nacht. Een oud postkantoor vol met antieke meubels en een badkamer met vrijstaand bad op pootjes. Lange tijd een droom van Chris. Nog steeds trouwens, maar inmiddels zonder pootjes. Gisteravond nog heerlijk in de tuin gezeten. Nou ja, tuin....gezien de grootte is landgoed een passender benaming. Met gezelschap van Ivy en Raddish, twee honden. En met de spinnende (enorm pluizige) kat, in de keuken bij het fornuis, was het plaatje helemaal compleet. Heerlijk geen keuzestress over welk restaurant te kiezen, want er was er maar één in het dorp.

Deze nacht iets minder vaak wakker geworden. Geen toiletgaande buren, want de Noorse dames sliepen gelukkig in een eigen huisje in de tuin. 

Vanochtend hebben we wel gezellig met elkaar aan tafel gegeten. Het blijkt dat Noord Europa goed vertegenwoordigd is op de route. Er schoven namelijk nog twee Zweedse dames aan tijdens het ontbijt en onderweg op de route kwamen we ook nog twee Zweedse koppels tegen. Vandaag hebben we 22 kilometer gelopen. Door weilanden, kleine stukken bos en een leuk dorp (Winchcomb), waar we hebben geluncht. Onderweg zijn we talloze kissing gates tegen gekomen. Inmiddels nemen wij de betekenis heel letterlijk en maken bij elk poortje dus even gebruik van de gelegenheid om elkaar te 😘 😉. 

Er is ook nog wat regen gevallen, maar dat mag geen naam hebben. We waren al weer opgedroogd toen we bij ons hotel van vandaag aankwamen. Een klein vijfsterren hotel aan de voet van een heuvel met veel schapen. Cleeve Hill hotel in het gelijknamige.....Cleeve Hill. Aan de andere kant overigens een luidruchtige weg, maar daar hebben we op onze kamer geen last van. Daar alleen maar grazende schapen voor het raam. Geen idee hoe ze trouwens aan die vijfsterren zijn gekomen. De verf bladdert, de tuin is wat verwaarloosd en overall ziet het er wat gedateerd uit. Maar verder is het wel schoon, veert het bed prima en was de gastvrouw uitermate gastvrij, dus nou ja, wij zullen de nacht wel doorkomen.

Zo eerst maar eens lekker gaan eten. Ook hier, met maar één restaurant in de buurt, gelukkig geen keuzestress. 

Tot morgen! 👋