"halffull" English breakfast

Vanochtend goed begonnen met een "halffull" English breakfast. Da's een compleet Engels ontbijt, maar dan zonder worstjes en bacon. We zijn er allebei geen groot fan van en proberen minder vlees te eten. Maar zonder dat is het nog steeds lekker. Gebakken champignons en tomaten, samen met twee narcistische (spiegel) eitjes, witte bonen in tomatensaus en toast. Aangevuld met yoghurt en muesli een prima bodem om weer een flink stuk te wandelen.

We zijn door Vicky, onze B&B eigenaresse, afgezet bij het punt waar we gisteren geëindigd zijn. Midden in Wotton under Edge. Daar gauw even boodschappen gedaan voor de lunch om rond kwart voor tien echt te gaan lopen.

Vandaag 21 kilometer op het programma met onderweg af en toe een paar huizen of ieniemini dorpjes, maar vooral rustige landweggetjes door weilanden en bos. Vandaag ook weer ontelbaar veel "kissing gates" tegen gekomen, dus met al dat gezoen minstens één uur langer onderweg geweest en inmiddels al behoorlijk schrale lippen. Toch kunnen we het niet laten! In de heuvels van de Cotswolds zijn in de ijzertijd veel stenen forten gebouwd, waarvan op bijna elke heuveltop, met uitzicht, wel resten te vinden zijn. Meestal te herkennen aan een paar flinke bulten of anderzijds greppels in het landschap. Zo ook vandaag weer de nodige gezien. Spreekwoordelijk is hier inmiddels wel gras overheen gegroeid, dus er is weinig van te zien, maar toch bijzonder dat onze Engelse voorouders daar hun voetsporen hebben liggen.

Na een blaarloze, niet al te vaak stijgende regenvrije wandeling, met af en toe een spoortje zon, kwamen we aan in Old Sodbury. De route liep over de begraafplaats van de (vrij vertaald) Johannes de Doper kerk. Uiteraard dan ook even de kerk binnengelopen. Net als alle andere kerken die we tot nu toe zijn gepasseerd op onze route. Denk inmiddels zo'n stuk of twintig. Prachtige kleine middeleeuwse kerk, helaas onlangs beroofd van het dak. Ik hoop dat de dieven zichzelf binnenkort letterlijk met lood in hun schoenen komen aangeven. En anders hoop ik dat God gelijk straft.

We slapen vannacht in de Dog inn. Op één B&B na, de enige plek waar je kan overnachten. In ieder geval het enige restaurant in het dorp, dus ook hier weer geen keuzestress. Sowieso geen stress, want van al dat wandelen word je helemaal zen. Zeker als je daarna nog lekker in bad kan zoals wij nu. We gaan nog even kopje onder.

Tot morgen!