Snoerloos genieten!

Voordat ik aan het verhaal van vandaag begin gaan we allereerst terug naar 2014. Ik liep aan het eind van een zaterdagmiddag door winkelcentrum Leidsenhage naar BCC om mij te oriënteren op een nieuwe stofzuiger. Mijn oude vertrouwde Miele was toch echt wel aan vervanging toe. Mijn oog viel op een apparaat waarbij het niet meer nodig was om zakken te kopen. Maar wat zijn die dingen duur. Mijn schoonzus weet daar inmiddels alles van na de aanschaf van de allernieuwste snoerloze versie. Later dit verhaal meer hierover.

Afgelopen nacht is het mij gelukt om Chris in een keer wakker te krijgen. Ik ging namelijk, zoals gewoonlijk, zonder het licht aan te doen naar het toilet. En dat gaat natuurlijk een keertje mis. Ik dacht de kraan gevonden te hebben maar dat bleek een glas te zijn. Gevolg? De geluk brengende scherven lagen in de wasbak. Van het gerinkel werd Chris wakker en kwam mij te hulp. 😀

Rond 3.30 uur keerde de rust weer terug en vielen we beide weer in slaap. Na een prima ontbijt, geserveerd door een grumpy owner, gingen we op weg naar een supermarkt. Die bleek er niet te zijn. Dan maar naar het tankstation. Niet de plek waar je verse broodjes verwacht. En dat klopt. Mijn lunch bestond, vooralsnog, uit een Twix en Snickers. 

Al wandelend kwamen we bij een groot, heel groot, landgoed. Het ‘stukje grond’ was eigendom van een uitvinder welke recent zijn 72e verjaardag vierde. Zijn vermogen wordt geschat op een slordige 4,5 miljard euro waarmee hij gelijk de rijkste inwoner van het Verenigd Koninkrijk is. Naast 130 vastgelegde ideeën is zijn grootste uitvinding toch wel de zakloze stofzuiger. We liepen op het landgoed van mister James Dyson. Ik moest constateren dat de aankoop van mijn stofzuiger ervoor heeft gezorgd dat hij een helikopter kon aanschaffen.

Na de Dyson ranch te hebben verlaten kwamen we na een tiental kilometers verder uit bij het landgoed Dyrham. Hier geen bekende Willie Wortel maar wel een landhuis met een rijke historische band met Nederland. Ook de tuinen waren prachtig, alleen iets te groot voor ons nieuwe huis in Voorburg. Gelukkig hadden ze ook een kleine shop waar scones werden verheven tot mijn lunch. Met een dagsoep die verdacht veel op erwtensoep leek. 

Na ongeveer 4 kilometer bereikten we onze logeerplek van heden avond, Swan cottage. De heer des huizes heeft voor ons een heerlijk 2 gangen avondmaal gekookt omdat er hier geen restaurants te vinden zijn. 

Nu lekker op onze B&B kamer nagenieten van vandaag. En natuurlijk de voorbereidingen voor de laatste wandeldag naar Bath, het einddoel van onze wandelreis.

Tot morgen!