Blauwe bloemetjes, elfjes en veel water

Het begon om precies te zijn 325 jaar en 2 dagen geleden, eeuh vanmorgen in de eetzaal. Terwijl we aan wandelkaart aan het bestuderen waren werden we aangesproken door een oudere dame. We moesten de 'lovely blue bells' gaan bekijken bij Doon Hill. Aangezien het de berg is waar we op uitkijken was dat een extra uitstapje voor vandaag. Na het ontbijt op naar Doon Hill. En inderdaad, overal stonden  blauwe klokachtige bloemetjes. Ze had niets teveel gezegd. Doon Hill is ook nog ergens anders om bekend. Namelijk de elfjes. Boven op de top van de berg staan een soort van sprookjesboom. Het verhaal gaat de plaatselijke priester, overleden in 1692, door de elfjes is meegenomen in hun wereld nadat hij hun geheimen had geopenbaard. Maar voordat hij naar de sprookjes ging wandelde hij eerst 7 rondjes rondom de boom. Afijn, ik heb ook 7 rondjes gelopen maar sta nog met beide benen op de Schotse bodem. Na een kort stukje wandelen kwamen we op een oude begraafplaats uit met daarop graven uit de jaren 1600 en 1700. Het graf van de eerder genoemde priester was hier gelegen, hij overleed op 14 mei 1692, oftewel 325 jaar en 2 dagen geleden. Kortom, de cirkel is weer rond. 

Ondertussen was het droog geworden en hoog tijd om verder te gaan. We besloten richting Loch Ard te lopen. Een mooie wandeling langs een aantal meren. Het weer werkte ook mee, althans het was droog. Vlak voor 14 uur ging het echter mis, een hevige regenbui barste los. Tijd voor de lunch onder een boom. Aangezien we nergens voor terugdeinzen zijn we gewoon doorgegaan met wandelen. Na ongeveer een uur verdween de regen als sneeuw voor de zon en werd het verder nog een hele aangename middag. 

Het avondeten was goed, 2x zo veel voor de helft van de prijs die we gisteren moesten afrekenen. Morgen starten we met de Rob Roy wandeling. De eerste dag staat er 15 km voor ons op het programma.

Tot morgen!