Soms zit het mee en soms...

Net op de dag dat wij richting, de voor ons op 1 na laatste camping rijden, gaan een vijftal parken in de staat Utah weer open. Bryce, Zion en Arches zijn vanaf vandaag gedurende 10 dagen geopend. Jammer maar voor ons niet meer te bezoeken.

Gelukkig hebben wij ook een meevaller. De Tioga-pas is gisteren weer geopend zodat we toch door Yosemite kunnen rijden. Daarvoor moeten we wel een leugentje om bestwil gebruiken. Tegen de ranger hebben gezegd dat we naar Mariposa gingen. En dat was natuurlijk niet zo! Maar goed, wij hebben al genoeg voor gesloten slagbomen gestaan deze vakantie.

Ondanks het stopverbod en wandelverbod uiteraard toch een wandeling gemaakt en langs de weg geluncht. Wat smaakt zo'n verboden appel toch lekkah (lekker)! En ook de lunch, zittend op onze eigen stoelen, nemen ze ons niet meer af, inclusief uitzicht.

Net buiten Yosemite hebben afgelopen zomer de bosbranden gewoed. De gevolgen zijn maar al te goed zichtbaar. Grote zwartgeblakerde bossen met veelal dode bomen. Beangstigend om te zien.

Met het verlaten van het Nationaal park hebben we ook de bergen definitief achter ons gelaten. Lang uitgestrekte rechte wegen door een licht heuvelachtig landschap. En af en toe een typisch Amerikaans dorpje. Net Limburg!

Op onze gebruikelijke rijkelijk  te late 'campingaankomsttijd' aangekomen in St. Helena (Napa Valley). Dat is dus rond de klok van 19.30. Napa Valley is de wijnstreek van Amerika. Past dus geheel niet bij ons als alcoholvrije wereldreizigers. Maar de omgeving is geweldig en daar draait het toch om?

Allemaal goed opgelet! Speciale vermelding: de Skipbo stand is op dit moment 8 - 12 in het voordeel van, helaas voor mij, Chris! Tijd voor revanche! Wordt vervolgd.

Welterusten!

Groetjes Dennis & Chris