Spookhuis?!?

Donderdag moesten we helaas afscheid nemen van Nonno Tobia, om te verkassen naar het klooster. We hebben er een lekkere relaxte dag van gemaakt. Ergens langs de weg geluncht, wat gedronken aan het strand in een klein afgelegen dorp en daarna rustig naar Villa Giusso gereden. Na de (precies één auto brede) toegangsweg op gereden te zijn begrepen we waarom er bij de hotelbeschrijving stond dat het niet geschikt was voor alle voertuigen. Maar wat een locatie zeg. Prachtig uitzicht over Napels en de gelijknamige baai. En een huis om verliefd op te worden. Chris in ieder geval. Bij Dennis duurt het meestal langer.

Ruim 400 jaar oud, in originele staat en vol met antieke meubels. Net een museum. De laatste 200 jaar is het in gebruik als woonhuis door de familie Giusso en we werden dan ook hartelijk ontvangen door een van de erfgenamen. We hadden geen zin meer om 's avonds de deur uit te gaan, dus hebben lekker in het kloost.....euhm ik bedoel in het hotel gegeten. In de originele keuken met enorm hout of kolen gestookt fornuis. Die is helaas niet meer in gebruik, dus er wordt gewoon op gas gekookt in de naastgelegen moderne keuken. We zijn wel verwend bij Nonno Tobia, want hier misten we de antipasti, maar we hebben niettemin lekker gegeten. En ook weer gezellig met z'n allen aan één lange tafel.

Vrijdag hebben we lekker een dag rustig aan gedaan. 'S ochtends een wandeling door de tuin gemaakt. Nou ja tuin.....landgoed kan ik beter zeggen. Daarna lekker in en rond het zwembad gehangen. 'S avonds weer gezellig in de grote keuken gegeten en daarna gaan slapen. Chris als een blok en Dennis.....die dacht dat het spookte. Het bed schokte een paar keer onverklaarbaar en er kwam een raar geluid uit de badkamer. Waarschijnlijk had Chris wat spiertrekkingen in z'n slaap en klapperde de badkamer deur, maar ja, je weet het nooit. Gevolg was dat Chris de nacht erna pas heel laat in slaap viel omdat ie lag te wachten op een trillend bed en rare geluiden uit de badkamer en Dennis......die lag dit keer lekker te slapen. 

Zaterdag zijn we trouwens naar de Vesuvius gereden om te kijken of we ons zorgen moeten maken over een naderende uitbarsting. Met het oog op een bezoek aan Pompeï komende maandag. Hij lijkt zich voorlopig rustig te houden, dus we hebben goed vertrouwen. En ja, anders worden wij misschien over enkele honderden jaren opgegraven. Heeft ook wel wat. De krater is leuk om te zien, maar niet veel meer dan een groot gat. Het uitzicht op de baai van Napels daarentegen was geweldig! Was ook nog een flinke klim om er te komen, maar zeker de moeite waard. Daarna zijn we gaan eten in Sorrento, een plaats hier vlakbij. Zaterdagavond, dus ontzettend druk, maar met veel geduld een parkeerplek gevonden en even later ook een leuk restaurant met uitzicht op "Napels by night".

We wisten dat er om elf uur 's avonds weer vuurwerk zou zijn, wat vanaf het terras van het hotel mooi te zien zou zijn. Maar lang leve de drukte en smalle wegen, dat hebben we dus net niet gehaald. 

Vandaag hebben we een lekkere rustdag genomen. We zijn naar een kleine afgelegen baai gelopen waar we heerlijk in zee hebben gedobberd en lekker lui hebben gedaan om vervolgens terug bij het hotel, hetzelfde bij het zwembad voort te zetten. Heerlijk even tot rust komen, want het verkeer hier levert de nodige stress op. Smalle straten met tegenliggers die absoluut geen snelheid matigen, links en rechts inhalende scooters (zelfs fietsers), bumperklevende Italianen. Stopborden worden genegeerd, de richtingaanwijzer weten ze niet te vinden en zo kan ik nog wel even doorgaan, maar goed, na vandaag weer helemaal zen!